ارتباط بین تکرر مصرف وعده های غذایی و سوء هاضمه ی عملکردی در بزرگ سالان ایرانی

مقدمه: اطلاعات اندکی در مورد ارتباط بین رفتارهای تغذیه ای و سوء هاضمه ی عملکردی در دسترس می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین تکرر مصرف وعده های غذایی و سوء هاضمه ی عملکردی در جمعیت بزرگی از بزرگ سالان ایرانی انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، 4763 نفر از بزرگ سالان اصفهانی تعداد مصرف وعده های غذایی اصلی و میان وعده های خود را در طول روز گزارش کردند. تعداد کل وعده های غذایی بر اساس حاصل جمع تکرر وعده های اصلی و میان وعده ها تعریف گردید و افراد مورد مطالعه به چهار گروه < 3، 5-3، 7-6 و ≥ 8 وعده (و میان وعده) ی غذایی در روز تقسیم بندی شدند. علایم سوء هاضمه ی عملکردی با استفاده از پرسش نامه ی فارسی اعتبارسنجی شده ی rome iii ارزیابی شد. سوء هاضمه به صورت احساس پری آزار دهنده ی پس از صرف غذا، سیری زودرس و/یا درد اپی گاستر یا سوزش اپی گاستر تعریف شد. یافته ها: در مقایسه با افرادی که یک وعده ی اصلی غذا در روز مصرف می کردند، آن هایی که 3 وعده ی غذایی اصلی در روز مصرف می کردند، 56 درصد شانس کمتری برای سیری زودرس داشتند (نسبت شانس: 44/0 و 95 درصد محدوده ی اطمینان: 90/0-21/0). همچنین، افرادی که 5-3 بار در روز میان وعده مصرف می کردند، در مقایسه با افرادی که هرگز میان وعده مصرف نمی کردند، 39 درصد شانس کمتری برای ابتلا به سوء هاضمه ی عملکردی (نسبت شانس: 61/0 و 95 درصد محدوده ی اطمینان: 92/0-40/0)، 42 درصد خطر کمتری برای احساس پری پس از صرف غذا (نسبت شانس: 58/0 و 95 درصد محدوده ی اطمینان: 98/0-34/0) و 43 درصد شانس کمتری برای درد ناحیه ی اپی گاستر (نسبت شانس: 57/0 و 95 درصد محدوده ی اطمینان: 97/0-34/0) داشتند. نتیجه گیری: ارتباط معکوسی بین تکرر مصرف وعده ها و میان وعده های غذایی و شیوع سوء هاضمه ی عملکردی و اجزای آن یافت شد. مطالعات بیشتر از نوع آینده نگر جهت تأیید این یافته ها مورد نیاز است.